دهه فجر ۱۴۰۱ هم فرارسید و چقدر دهه فجر امسال با سال های پیش متفاوت است.
از سویی خوشحالیم که پس از چند ماه اعتراض و آشوب و جولان دشمنان در کشور، همه در امنیت و آرامش سالروز پیروزی انقلاب اسلامی را گرامی می داریم.
و از سویی جای بسی اندوه است که جوانانی باایمان و دلیر را از دست داده ایم و جای آنها در این دهه مبارک خالی است.
و دلمان می سوزد از فقدان و رفتن کسانی که به دنبال شعارهای پوچ گرگ های خزیده در لباس میش، جان خود را از دست دادند.
همواره دهه فجر را فرصتی می دانیم برای آنکه مردم با آرمان های امام راحل تجدید میثاق کرده و برکات انقلاب را یادآور شوند و خدا را به خاطر نعمت انقلاب شکر کنند. اما گاه باید از آن سوی ماجرا هم نگاه کنیم ….
به نظر می رسد دهه فجر فرصت بهتری است برای تجدید میثاق مسئولینی که این امانت عظیم را بردوش می کشند.
هر نعمتی، مسئولیتی هم به دنبال دارد، مسئولین و دولت مردان باید در پیشگاه وجدان و خداوندگار خویش پاسخگو باشند که چگونه از این نعمت استفاده کردند.
خداوند رحمت کند آنانی را که جانانه برپای ادای وظیفه شبانه روز کوشیدند و از رحمتش دور بدارد آنکس را که حتی بر کوچک ترین منصبی، بدون شایستگی تکیه داده است.
یادمان باشد؛ مردم خود به خود انقلابی می شوند زمانی که مسئولین انقلابی عمل کنند.
انسان ها بنابر فطرت خود، اسلام را در اعماق قلب های خویش می پسندند اما باید مراقب بود … “من لامعاش له لا معاد له”…
خبرنگار: صدیقه محمدی
